تاریخ انتشار : یکشنبه ۲ شهریور ۱۳۹۳ زمان انتشار : ۰۹:۱۳

شهروندان:
شادمهر راستین که دانش آموخته رشته معماری از دانشگاه تهران است.

عکس: شهروندان / مرتضی قدیمی

از جمله فعالیت‌های ایشان می‌توان به دبیر اجرایی اولین همایش ایمنی در کارگاه‌های ساختمانی(۱۳۹۲)، طراح معمار مجتمع فرهنگی ترنجستان بهشت، عضویت در مرکز مطالعات و تحقیقات شهرداری تهران (۱۳۸۳-۱۳۸۷)،‌ عضویت در گروه تهیه سند راهبردی برج میلاد، عضویت درشورای برگزاری چهار دوره سمینار مشترک معماری در سینما در فرهنگستان هنر، استاد در رشته معماری در سینما در مقطع کارشناسی ارشد در رشته ارتباط هنرها اشاره کرد.

به عنوان دبیر اجرایی اولین کنفرانس بلندمرتبه سازی در ایران و خاورمیانه گفت و گویی با وی صورت گرفته که در زیر می خوانید.

• چگونه به ایده طراحی همایش بلندمرتبه سازان رسیدید و آن را اجرا کردید؟

در سال ۱۳۹۰ بر اساس بخشنامه ای که شهرداری تهران صادر کرد، به کمیسیون ماده ۵ اعلام رسمی شد که ساخت بلند مرتبه سازی در مناطق مرکزی و اصلی تهران محدود شده است و بر اساس شرایطی در مناطق مختلف تهران بزرگ امکان ادامه آن وجود دارد.

نکته مهم در صدور بخشنامه مورد نظر این است که چنین اقدامی، نخستین راه حل کمیسیون ماده ۵ در خصوص انبوه سازی محسوب می شد. یعنی برای اینکه شهرداری بتواند به نوعی از گسترش بی رویه مسکن مهر جلوگیری و آن را کنترل کند، این اقدام محدودیتی در زمینه ارتفاع ایجاد کرد.

البته جلوگیری از بلندمرتبه سازی در تهران سابقه دارد. در سال ۶۸ زمانی که آقای کرباسچی شهردار تهران بود، که موضوع بلند مرتبه سازی بیش از ۲۰ طبقه دچار محدودیت شد. آن زمان، موضوع بلند مرتبه سازی در مطالعات عمرانی شهرداری مطرح شد. چون در آن موقع هنوز مطالعات عمرانی و شهرسازی انجام نشده بود و به این نتیجه نهایی نرسیده بودند که آیا تهران ظرفیت برج سازی دارد یا خیر.

در حدود سال های ۸۴ تا ۸۶ بر اساس طرحی تصویب شده بود که برج سازی به صورت هرمی انجام شود. یعنی در این دوره محدودسازی در ارتفاع صورت گرفت. به این ترتیب که از طبقه مشخصی بالاتر باید تا بالای برج، طبقه ها به صورت هرمی بالا می رفت. این طرح در منطقه ۵ اجرا شد. البته دلیل این محدود سازی این بود که پیشتر طرحی به شهرداری تهران و به خصوص معاونت شهرسازی و معماری ارایه شده بود که خط افق تهران با توجه به گسترش بی رویه برج سازی و نازیبا شدن نمای شهری برج ها به صورت هرمی ساخته شود.

• آیا در زمینه مسایل فنی ساخت و ساز ساختمان های بلند مشکلی به وجود آمد؟

حوزه مهندسی به خصوص مهندسی سازه در کشور آمادگی کامل خود را در زمینه های مختلف ژئوتکنیک، طراحی، تأسیسات و دیگر بخش های تکنیکی اعلام کرد، اما در عمل ساخت برج های بیشتر از ۲۰طبقه با مشکلات خاص مواجه شد. طولانی شدن ساخت برج های الهیه و الگوهای رفتاری اشتباهی که در طراحی آن وجود داشت ، بخشی از مطالعاتی بود که در آن دوره مورد استفاده قرار گرفت.

بنابراین با توجه به اینکه تراکم تهران تا سه سال آینده فروخته شده، و این کار بدون برنامه ریزی اتفاق افتاده است و تحقیقات وزارت راه و شهرسازی این است که ما به طور قطع در آینده بسیار نزدیک، با انتخاب بلندمرتبه سازی در مناطق مرکزی تهران مواجه می شویم.

هدف اصلی از برگزاری این همایش هم اندیشی درباره چالش های پیش روی بلندمرتبه سازی و انتقال تجربه طراحی و تکنیکی در ایران و خاورمیانه است.

• برگزاری کنفرانس بلندمرتبه سازی و پرداختن به این بحث تا چه اندازه اهمیت دارد؟

برگزاری این کنفرانس یک ضرورت است. در حقیقت باید حساسیت مسئولان دولتی نسبت به پدیده بلندمرتبه سازی برانگیخته شود. به این خاطر که از یک سو ما نیاز به محدود کردن گسترش بلندمرتبه سازی داریم و از طرف دیگر نیاز به استفاده از این ابزار در زمینه شهرسازی داریم.

از لحاظ اجتماعی به خاطر افزایش جمعیت در سطح شهر تهران و نبود تکنولوژی به خاطر تحریم های چند سال گذشته، طی ۱۰ سال گذشته ما پیشرفت چندانی در حوزه مسکن نداشته ایم و فقط در بحث انبوه سازی کار کردیم. یعنی فقط در مدلی فعالیت کردیم که برای مسکن مهر تعریف شده بود که متأسفانه نتایج مثبتی به همراه نداشت.

در این کنفرانس، بخش خصوصی و به طور مشخص موسسه رسایش وارد عمل شده است تا با حمایت بخش علمی و دولتی این کنفرانس بلندمرتبه سازی را برگزار کند. چون می تواند از شرکت های مشابه بخش خصوصی از کشورهای مختلف دعوت به عمل آورد و آنها را به مدیران دولتی و صاحبان صنایع ساختمان معرفی کند.

• بلندمرتبه سازی نیازمند سرمایه گذاری کلان است که امکان دارد بخش خصوصی در این زمینه از توان مالی کافی برخوردار نباشد. برای حل مشکل مالی در این زمینه چه باید کرد؟

بخش مهمی که در صنعت ساختمان مهجور مانده، بحث سرمایه گذاری و فروش است. بخش خصوصی به خاطر ارتباطی که با بانک های جهانی دارد و تضمین هایی که به بانک های داخلی می دهد و مشارکت و سرمایه گذاری در بورس،‌ از توانمندی بلند مرتبه سازی برخوردار می شود. از این دید، بلندمرتبه سازی یک صنعت ساختمانی صرف نیست، بلکه یک تولید صنعتی است که در سطح جهانی می تواند درآمدزایی بالایی برای کشور داشته باشد.

گاهی جابه جایی مالی بلندمرتبه سازی ها به قدری بالا است که کارش به بانک ها می رسد. در دنیا بعضی بانک ها به طور مستقل فقط کار بلندمرتبه سازی انجام می دهند. مثل بانک HSPC که فعالیتش با بلندمرتبه کردن هنگ کنگ شروع شد و بعد به دیگر مناطق جهان از جمله شانگهای رسید.

بنابراین جذب بانک ها، سرمایه گذاران و فعالان عرصه بازاریابی فروش قسمت مهم و جدایی ناپذیر در عرصه بلندمرتبه سازی است. وزارت راه به منافع عموم توجه دارد، شهرداری به توسعه فرهنگ عمومی شهر می پردازد، ولی پرسش این است که اگر نیاز به سرمایه گذاری برای بلند مرتبه سازی باشد، چه کسی باید تأمین بودجه کند.

فرض کنید این کنفرانس در پایان به این نتیجه برسد که بلند مرتبه سازی یک نیاز برای توسعه تهران است؛ اساس این کنفرانس این است که شرکت کنندگان این موضوع را متوجه شوند که برای اولین دوره چالش های پیش رو چیست. با این حساب نخستین پرسش این است که چه مقدار هزینه برای توسعه تهران با استفاده از بلندمرتبه سازی نیاز وجود دارد.

آیا بهتر نیست کسانی که می خواهند سرمایه گذاری کنند، به جای ساخت واحدهای کوچک و تخریب منابع طبیعی در واحدهای بزرگ سرمایه گذاری کنند. می گویم تخریب منابع طبیعی. به این خاطر که واحدهای کوچک جای زیادی می گیرند و با این روند تا چند سال آینده همه جنگل های کشور به محل سکونت تبدیل می شوند و منابع طبیعی از بین خواهند رفت. در صورتی که با بلند مرتبه سازی ما می توانیم با ساختن دو ساختمان ۵۰ طبقه ظرفیت زندگی یک شهر را جای بدهیم.

البته این را هم بگویم که شاید ما در این کنفرانس به نتایج مثبت و منفی در بلندمرتبه‌سازی برسیم،کنفرانس بلند مرتبه سازی به منظور انتقال تجربه‌های علمی و اجرایی برپا می شود.

منبع: صدای صنعت