سینما فرصتی برای گسترش گردشگری
شهروندان:
رابطه بین سینما و گردشگری درواقع یک رابطه دوسویه است. از یک طرف سینما میتواند یکی از ابزارهای مهم در معرفی اماکن و جاذبههای گردشگری باشد. از طرف دیگر جاذبههای گردشگری، خود میتوانند لوکیشنهای زیبا و جذابی برای فیلمهای سینمایی باشند.
سینما میتواند برای تبلیغ اماکن گردشگری به کار بیاید یعنی فرهنگ، آداب و رسوم، سبک زندگی و سوغاتیهای یک محل گردشگرپذیر را با استفاده از جاذبههای بصری به گردشگران معرفی کند.
از آن سو مکانهای جذاب گردشگرپذیر هم میتوانند لوکیشنهای خوبی برای فیلمهای سینمایی باشد. در کنار اینها از سینما میتوان بهعنوان یک ابزار برای تبلیغ، رشد و توسعه گردشگری بهعنوان یکی از خدمات درآمدزا و اشتغالزا به کار گرفته شود.
معرفی جاذبههای گردشگری طبیعی و تاریخی به وسیله ساخت فیلمهای مستند و فیلمهای سینمایی میتواند روش بسیار موثر و در عین حال کم هزینهای برای تبلیغ گردشگری و جذب گردشگر محسوب میشود. تبلیغات با به تصویرکشیدن جاذبههای گردشگری در سینما میتواند یک ابزار مهم در جذب گردشگر باشد. این امر زمانی اهمیت بیشتری مییابد که به این مهم توجه کنیم؛ ایران پتانسیلهای فراوانی برای جذب گردشگر دارد.
کشور ایران، با داشتن پتانسیلهای فراوان در زمینه اکوتوریسم و گردشگری تاریخی میتواند سالانه هزاران و حتی میلیونها گردشگر را جذب کند. برای این کار علاوه بر اینکه باید زیرساختهای رفاهی و امکانات را فراهم کنیم، تبلیغات موثری هم باید داشته باشیم و جاذبههای گردشگری خود را چه در حوزه اکوتوریسم و طبیعت، چه در گردشگری تاریخی به تصویر بکشیم. سینما یکی از این ابزارهاست که میتوان از آن بهره برد. یک فیلم سینمایی خوب که در کویر مرکزی ایران فیلمبرداری شده است یا یک فیلم مستند درمورد تختجمشید میتواند هزاران گردشگر را برای بازدید از ایران علاقهمند کند.
درواقع باید گفت ویژگیهای سینمایی یک جاذبه گردشگری و قابلیتهای یک منطقه اکوتوریستی در فیلمها، سریالها و مستندها یکی از ابزارهای جذب هرچه بیشتر گردشگران داخلی و خصوصا خارجی محسوب شود. ساخت فیلمهای تاریخی در لوکیشنهای واقعی هم یک نوع تبلیغ این آثار جذاب برای گردشگران علاقهمند است و هم استفاده بهینه از این اماکن در سینما. از آن طرف مستندهایی که در مورد جاذبههای طبیعت و حیات وحش ایران تولید شود اگر کیفیت و استانداردهای لازم را داشته باشد میتواند این مناطق را در بازار جهانی اکوتوریسم که این روزها بسیار هم خواهان دارد، معرفی کند.
با تمام این اوصاف نمیتوان گفت وضع فیلمسازی و مستندسازی در زمینه گردشگری چندان موفقیتآمیز بوده باشد. فعالان عرصه مستندسازی ایران، کمبود بودجه، ناهماهنگی میان سازمانهای مربوطه، نداشتن برنامه مدون در سازمان میراث فرهنگی و بکارگیری نیروهای غیرمتخصص در این سازمان را از مهمترین مشکلات فیلمسازی و مستندسازی در خدمت صنعت گردشگری ایران بیان میکنند.
موفقنبودن ایران در جذب گردشگر از راه ساخت مستندها و تولیدات تلویزیونی و حضور نیافتن تولیدهای اندک در بازارهای بینالمللی حکایت از کاستیها و چالشهایی دارد که لازمه از میانبرداشتن این مشکلات، آگاهی از آنهاست.
در حال حاضر با وجود اینکه ایران از جاذبههای گردشگری بسیاری برخوردار است، اما در زمینه جذب گردشگر به وسیله سینما و مستند چندان موفق نبودهایم. در کنار کمتوجهی مسئولان امر در سالهای اخیر و نبود یک برنامه مدون و درست در این زمینه کمبود بودجه را مشکل دیگر در عرصه فیلمسازی و مستندسازی باید دانست. درواقع هیچ ارگان و سازمان مسئولی در امور گردشگری حمایت کافی و لازم از مستندسازی در این زمینه انجام نمیدهد.
در این شرایط بهنظر میرسد که سازمانهای مسئول باید به کمک فیلمسازان و مستندسازان بیایند و بودجههای لازم را تامین کنند. یا مثلا صدا و سیما باید مستندهایی که در مورد جاذبههای طبیعی و تاریخی ایران ساخته میشود را به صورت رایگان نمایش دهد. پخش رایگان اینگونه مستندها از سوی شبکههای صدا و سیما میتواند در معرفی جاذبههای گردشگری نقش بسزایی داشته باشد. خصوصا اگر این مستندها در شبکههای بینالمللی فعال کنونی برای مخاطبان خارجی پخش شود. در کنار آن حضور در جشنوارههای بینالمللی را یکی دیگر از راهکارهای افزایش تولیدات جذب گردشگر باید دانست.
با توجه به ظرفیتهایی که گردشگری ایران دارد، از طرف دیگر با حضور سینماگران چیرهدست ایرانی میتوان امیدوار بود با مدیریت صحیح و دقتنظر بیشتر، بسترها و زمینههای لازم برای رشد و توسعه اینگونه از گردشگری فراهم شود. برای انجام این مهم، هماهنگی ارگانهایی نظیر سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری، صداوسیما و سینماییها و مستندسازان لازم است. امید میرود که دستاندرکاران با تامین بودجه لازم سینماگران را راغب کنند که در این عرصه وارد شوند.
شهروند