تاریخ انتشار : جمعه ۱۶ اسفند ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۷:۰۷

شهروندان:
دختر امیرمومنان را زینب نام نهادند، چون زینت پدر بود و این نام را آخرین فرستاده الهی برای او انتخاب کرد.

امروز پنجم جمادی الاول مصادف با سالروز میلاد حضرت زینب(س) است، دختری که رسول خدا(ص) نامش را زینب نهاد. این نام از ترکیب «زین» به معنی زینت و «اب» به معنی پدر تشکیل شده است.

زینب کبری در پنجم جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امیرمومنان و مادرش فاطمه زهرا(س) بود و این زینت پدر از همان کودکی دارای کمالات معنوی و علمی بود و اطرافیان خویش را به شگفتی وامی داشت و در محضر پدر از علم و دانش خاندان نبوت سیراب شد.

حضرت زینب(س) در محیط خانه نمونه والای یک دختر و زن خانه دار و همسر است. در اداره خانواده و تربیت فرزندان از مسائل تربیتی غافل نیست. عشق، خلوص و پارسایی از در و دیوار خانه بی آرایش و آلایش او می بارد.

او در جامعه مظهر یک فرد مسوول در مقابل سرنوشت مردم است. طنین فریاد او همواره بر ضد منحرفان بلند است و اوج این پژواک را در کاخ یزید شاهد هستیم.

بررسی ابعاد گوناگون زندگی سرتاسر افتخار و حماسی زینب کبری(س) مهر باطلی است بر ناآگاهانی که زن مسلمان را بسته در چادر و اسیر در کنج خانه می دانند. حضور آن بزرگ بانوی اسلام در بزرگ ترین حادثه خونین تاریخ، جایی برای تردید و طرح شبهه نگذاشته است.

حضرت زینب (س) در دامان عصمت و شجاعت به گونه ای تربیت شد که در برابر حوادث سهمگین روزگار نه تنها خم به ابرو نیاورد بلکه چون کوهی استوار و محکم، ناگواری ها و سختی ها را در آسیاب اراده اش به خاک مبدل ساخت.

آنگاه که امیرمومنان(ع) پس از درگیری با فتنه ناکثین، مصلحت را در آن دید که به کوفه مهاجرت کند، حضرت زینب همراه پدر، برادران، شوهر و فرزندان خود راهیِ کوفه شد. شخصیت والای زینب(س) در پشت پرده برای کوفیان پنهان نماند، بلکه به مرور زمان متوجه مقام علمی و سیاسی او شدند و از امام درخواست کردند جهت ارشاد بانوان از وجود آن حضرت بهره مند شوند. مولای شیعیان با این پیشنهاد موافقت کرد و از آن زمان، خانه زینب(س) نه تنها پناهگاه بیچارگان و افراد مستضعف جامعه بود، بلکه مکتب تعلیم و تربیت نیز به حساب می آمد.

فعالیت های اجتماعی و مذهبی دختر فاطمه زهرا(س) به مقتضای زمان در کوفه بیانگر مسوولیت سنگین زن مسلمان در جامعه اسلامی است.

زینب کبرا در کوفه می دید که سنگ اوّل انحراف در دین بنا گذاشته می شود. می دید چگونه حاکم شام و عمروعاص، قرآن را وسیله دستیابی بر آرزوهای خود قرار داده اند. همچنین شاهد بود که چگونه فرصت طلبان و خودخواهانی چون ابوموسی اشعری، پنهانی برای معاویه کار می کنند و پیگیرانه علیه حضرت علی(ع) اقدام می کنند.

بسیاری او را عالمه ای استاد ندیده می دانند، چرا که به خوبی از گمراهان گمراه کننده جامعه آگاه بود و حربه ریا و تظاهر آنان را در زیر پوشش اسلام می دید و چون پدر و برادرانش در نشان دادن راه و ارشاد و راهنمایی علاقه مندان و دل های مومن کوشا بود.

رهبر معظم انقلاب از حضرت زینب به عنوان یک نمونه برجسته تاریخ یاد کردند که نشانگر عظمت حضور یک زن در یکی از مهمترین مسائل تاریخ است.

حضرت آیت الله خامنه ای درباره عظمت دختر امیرمومنان فرمود: زینب (س) نشان داد که می‏توان حجب و عفاف زنانه را تبدیل کرد به عزت مجاهدانه، به یک جهاد بزرگ؛ آنچه که از بیانات زینب کبری باقی مانده است و امروز در دسترس ماست، عظمت حرکت زینب کبری را نشان می‏دهد.

سالروز میلاد زینب (س) را به پاسداشت پرستاری آن حضرت در صحرای نینوا روز پرستار نام نهادند تا مقام پرستاران را به پاس فداکاری های آن بزرگ بانو ارج نهند.