تاریخ انتشار : جمعه ۱۶ اسفند ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۸:۵۳

شهروندان:
پرستاران که خط نخست درمان به حساب می‌آیند، سالهاست که با محرومیت‌های گسترده ای مواجه هستند بطوریکه فاصله ساختار آموزشی، بالینی، اجتماعی و اقتصادی پرستاران ایران با کشورهای دیگر جهان باعث تاثیر منفی خدمات آنان به بیماران نیز شده است.

به گزارش تسنیم، به مناسبت روز پرستار در مقایسه وضعیت پرستاری کشورمان با ساختار سلامت در سیستم آمریکا، کانادا، استرالیا و چند کشور دیگر متوجه ابعاد مهمی از معایب ساختار نظام سلامت در ایران مشخص می شود که فقط بخشی از آن مربوط به جامعه پرستاری است.

پرستاری در آمریکا

یک دوره تئوری و عملی ۱۲ ماهه که در بسیاری از مراکز زیر نظر پزشک و پرستار rn با دستمزد عالی کار می‌کنند که این مورد همطراز بهیاران در ایران است.

پرستاران RN که تحصیلات دانشگاهی ۴ ساله دارند و حرفه ای هستند و در بسیاری از مراکز بیمارستانی و غیر بیمارستانی می‌توانند فعالیت کنند، این مورد مشابه به همان پرستاران کارشناس ایران است اما سطوح فعالیتی و حقوقی و شانیت اجتماعی و وظایف و اختیاراتشان زمین تا آسمان فرق می‌کند.

پرستار حرفه ای APN که تحصیلات ارشد rn دارند به مدت تقریباً دو سال که ۴ الی ۵ گرایش دارد که محبوبترین آنها NPاست که بسیار مشابه به پزشکان است که حق معاینه، تجویز دارو، تشخیص و درمان و تفسیر نتایج آزمایشگاهی دارند، این مورد همان ارشد پرستاری گرایش داخلی جراحی است که به طور تخصصی همه مهارت‌ها و دانش را فرا می‌گیرد.

دوره phd که ۵ الی۷ سال است با گرایش‌های تخصصی؛ به عنوان مثال پرستار متخصص قلب یا زمینه‌های دیگر که از زمان کارشناسی ارشد شروع می‌شود و به تحصیل، تحقیق و بالین می‌پردازند.

در نهایت دروه post phd و fellowship است که علامندهای زیادی را به خود جلب کرده است، به راستی ساختار آموزشی، بالینی، اجتماعی و اقتصادی پرستاران ایران از سطح بسیار معکوس و معیوبی برخوردار است آیا وقت آن نرسیده تا عدالت را در مورد این قشر خط نخست درمان اجرا شود.