تاریخ انتشار : جمعه ۱ فروردین ۱۳۹۳ زمان انتشار : ۱۳:۱۵

شهروندان:
اول فروردین‌ماه سال‌روز تولد سلمان هراتی است.

به گزارش ایسنا، سلمان هراتی در اولین روز فروردین‌ماه سال ۱۳۳۸ در روستای مرزدشت تنکابن به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در همین روستا گذراند و پس از طی تحصیلات متوسطه، در دانشسرای راهنمایی تحصیلی پذیرفته شد. پس از اخذ مدرک فوق دیپلم در رشته هنر، به تدریس در روستایی در لنگرود مشغول شد.

هراتی که در دوران جوانی مدتی به چوپانی می‌رفت و با ترانه‌های محلی آشنا شد، سرودن شعر را از ۱۷سالگی در سال ۱۳۵۵ آغاز کرد؛ هرچند دوران شاعری او بسیار کوتاه بود. ۱۰ سال بعد در روز نهم آبان‌ماه ۱۳۶۵ در مسیر یکی از روستاهای محل تدریسش، با تصادفی دلخراش از دنیا رفت.

سلمان هراتی با سیدحسن حسینی و قیصر امین‌پور دوست بود. حسینی بعد از مرگ هراتی، کتاب «بیدل، سپهری و سبک هندی» را به او تقدیم کرده و امین‌پور هم کلیات این شاعر را منتشر کرده است.

سلمان هراتی در شعرهایش به مسائل سیاسی و اجتماعی و مشکلات مردم توجه داشته و همین موضوع باعث شده از او به عنوان «شاعر معترض اجتماعی» یاد شود.

از این شاعر مجموعه شعرهای «از این ستاره تا آن ستاره»، ‌«دری به خانه خورشید» و «‌از آسمان سبز» منتشر شده است. همچنین مجموعه کامل شعر‌های سلمان هراتی از سوی دفتر شعر جوان به چاپ رسیده است.

عبدالجبار کاکایی درباره مفاهیم مطرح‌شده در شعر سلمان هراتی می‌گوید: سلمان کاملا به موضوعات مربوط به انقلاب سال ۵۷، تبعات سیاسی و مسائل اجتماعی بعد از آن و بخصوص به مشکلات مردم، توجه خاصی داشت و مثلا چند قطعه از مهم‌ترین آثار اجتماعی سلمان هراتی مربوط به موضوع احتکار و بی‌توجهی قشر سرمایه‌دار به اقشار محروم و مستضعف یا بی‌توجهی به ارزش‌های جنگ و دفاع مقدس است. البته آثار سلمان نشان می‌دهد که او در همین ابعاد خلاصه نمی‌شود و دارای تفکرات عرفانی است و سلوک رفتاری او برای دوستانش بزرگ‌ترین دلیل بود تا او را یک شاعر عمیق، صاحب فکر و اصیل بدانند.

این شاعر ادامه می‌دهد: گرایش‌های ذوقی سلمان به سهراب سپهری و گرایش‌های اعتقادی او به عرفان اسلامی، بویژه در قطعاتی که به عنوان مناجات و نیایش‌واره دارد، نشان می‌دهد که او شاعری کاملا جدی، بافرهنگ و باتفکر است، هر چند که یک فرصت ۱۰ ساله برای یک شاعر کافی نیست تا بتواند همه استعدادهای خود را نشان دهد و متاسفانه آن تصادف دهشتناک اجازه نداد تا این شاعر توانای انقلاب، آن‌گونه که باید، به ثمر بنشیند و آثار بزرگ‌تری خلق کند.

یکی از شعرهای معروف سلمان هراتی:

پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت

شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت

بسیار بود رود در آن برزخ کبود

اما دریغ، زهره دریا شدن نداشت

در آن کویر سوخته، آن خاک بی بهار

حتا علف اجازه زیبا شدن نداشت

گم بود در عمیق زمین شانه بهار

بی تو ولی زمینه پیدا شدن نداشت

چون عقده‌ای به بغض فرو بود حرف عشق

این عقده تا همیشه سر واشدن نداشت