تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۳ زمان انتشار : ۱۷:۱۷

شهروندان – غلامحسین امیرخانی*:
بحث و سخن در مورد حوزه فرهنگ و هنر بسیار است و باید در جای خود به آن پرداخته شود. اهالی فرهنگ و هنر طی این سال‌ها دغدغه‌ها و نگرانی‌های زیادی داشته‌اند.

اگر بخواهم به حوزه مورد علاقه خود اشاره کنم، بحث تخصیص یک‌درصد از بودجه عمرانی کشور برای خرید آثار هنری از آن جمله است که بیش از ۱۰سال پیش، همزمان با ریاست‌جمهوری آقای خاتمی مطرح بود.

متاسفانه اختصاص درصدی از بودجه عمرانی کشور برای هنر مورد تصویب مجلس قرار نگرفت و فقط در هیات وزیران به تصویب رسید و کلمه «باید» به «می‌تواند» تبدیل شد.

به کاربردن کلمه «می‌تواند» یعنی وزیر یا مسوول بعدی می‌تواند تمایلی نداشته باشد و الزام قانونی ندارد. تقاضای جامعه هنری ما به کاربردن لفظ «باید» در قانون بود که عملی نشد.

وزارت ارشاد به‌عنوان متولی هنر مملکت چقدر بودجه دارد؟مسوولیت چند رشته هنری را برعهده آن گذاشته‌اند؟ اگر بودجه‌ای که باید برای استان‌ها به صورت جدا تعلق گیرد تا مستقل از مرکز کار کنند را هم در نظر بیاوریم، چطور می‌توان انتظار داشت این وزارتخانه به همه اهالی فرهنگ و هنر رسیدگی کند؟

آن هم وقتی که کمترین بودجه را نسبت به سایر وزارتخانه‌ها به آن اختصاص داده‌اند. در این شرایط وزیر اگر همه وجودش هم سرشار از خواست و ارادت و عشق به خدمت باشد، با این بودجه قادر به انجام چه کاری است؟

*خوشنویس و رییس شورایعالی خانه هنرمندان ایران

شرق